حکایتی از شیخ بهائی :

از اصفهان نقل مکان کرده بودم، برگشتم به آنجا به نزدیکی از دوستان عارفم، پرس و جو کردم: فلانی کجاست؟ فهمیدم در قبرستان تخت فولاد است و چند روز در آنجا مانده و بیرون نمی آید. رفتم به قبرستان حالش پریشان و گرفته بود. از حالش پرس و جو شدم؟

گفت: حقیقت امر مرگ برایم مبهم بود و نیز فرشته مرگ و شب اول قبر و ... برای این نذر کردم اگر برایم کشف شود ( تا وقتی که این ابهام برطرف شود) در قبرستان بمانم:
دیدم مرده ای می آورند، متوسل شدم، دیدم مرده را در قبر گذاشتند و همه رفتند. بعد از مدتی بویی بسیار خوش بو و معطر فضای قبرستان را گرفته، ناگهان جوان زیبا رویی آمد و به قبر داخل شد، چند لحظه بعد بویی متافن فضای قبرستان را پوشید، سگ سیاه بدهیاتی داخل در قبر شد، سر و صدا و هیاهو، آن جوان از قبر بیرون آمده و فرار کرد، دویدم طرف جوان و از ماجرا پرسیدم: من تجسم اعمال نیک آن جوان بودم و آن سگ تجسم اعمال بد او، وقتی برزخ می شود بین اعمال بد و خوب او مشاجره می شود و آنکه پیروز شد تا آمرزیدن گناهان با وی خواهد بود.

 

 

نوشته شده در شنبه 89/8/29ساعت 2:18 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |