الهی : حشر و صحبت با خیالات . نوعی از مالیخولیاست . که الجنون فنون به حرمت عوالم عقول از آن برهان و به اینم برسان ،‏که این حضور نور دهد و آن صحبت ظلمت .
الهی : چرا بگیریم که تو را دارم و چرا نگریم که منم .
الهی : در شگفتم از کسی که غصه خودش را نمی خورد و غصه روزی اش را می خورد .
الهی : پیش از تشگی ، آب از چشمه سار می جوسد و تشنه تشنه است ، و پیش از گرسنگی ،‏گندم از کشتزار می روید و گرسنه گرسنه است ؛ عشق است که در همه ساری است بلکه یکسره جز عشق نیست .
الهی : ذلت و لذت قریب هم بلکه قرین همند ، که ان مع العسر سرا راهرو در رنج تن گنج روان یابد و دراین بار گران ، بار گران  

نوشته شده در یکشنبه 85/9/5ساعت 11:30 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |