نزدیکتر رفتم
گفتم : چه کنم ؟ نور چشمم دلم کم شده
گفت : سرمه تقوا بکش
گفتم : جانم مضطرب است
گفت : الابذکر الله تطمئن القلوب را دم کن ، صبح و شام بخور ، آرامت می کند
گفتم : پای استقامتم لنگ است
گفت : حب خدا را آب همت بزن ، خمیر صبر بساز ، روی پایت گذاشته با هوالشافی محم ببند .
گفتم : درد شک امانم را بریده
گفت : باکی نیست مقدمه ایمان است .
گفتم : دل دردم را چه کنم ؟
گفت : عشق خدا را حرارت ، چند تخم ایمان در آن بشکن و خوب هم بزن ، چاشنی صبر و تحمل ره میزان لازم بیافزا و روزی چند قاشق میل کن .

نوشته شده در یکشنبه 85/9/5ساعت 11:37 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |