آسمان مال من ...
یاد خدا احسان و نیکی خداشناسی شکر گزاری راه مهدی (ع) ادامه راه حسین (ع) است و انتظار، ادامه عاشورا و برآمده از آن. برای ما دورماندگان از صحنه عاشورا، یگانه را، ثبت نام در کلاس انتظار است و درآمدن در خیل منتظران که حقیقت انتظار، همان در خیل و خیمه حسین (ع) بودن است. یکی از سایت های مذهبی که در محیط مجازی، در زمینه تشیع و اهل بیت(ع) مشغول به فعالیت است، شبکه اطلاع رسانی امام حسین(ع) می باشد. این سایت از دوازده بخش مقالات، کتابخانه، احادیث، مجموعه صوتی، ادعیه و زیارات، داستان ها، اشعار، تصاویر، تالار گفتمان، پرسش و پاسخ، معرفی سایت ها و پخش زنده تشکیل شده است. اهل حریم مصطفی چون طایر بی پر شدند / غلطان به خاک کربلا اولا پیغمبر شدند هر جا دلم بخواهد چون میهمان بسفره پر ناز و نعمتی خواندی مرا ببستر وصل خود ای «پری» هر جا دلم بخواهد, من دست می برم دیگر مگو: «ببین بکجا دست می بری!» با میهمان مگوی: «بنوش این, منوش آن» ای میزبان که پر گل نازست بسترت بگذار مست مست بیفتم کنار تو بگذار هر چه هست بنوشم ز ساغرت هر جا دلم بخواهد, آری, چنین خوش ست باید درید هر چه شود بین ما حجاب باید شکست هر چه شود سد راه وصل دیوانه بود باید و مست و خوش و خراب گه می چرم چو آهوی مستی, به دست و لب در دشت گیسوی تو که صاف ست و بی شکن گه می پرم چو بلبل سرگشته, با نگاه بر گرد آن دو نوگل پنهان به پیرهن هر جا دلم بخواهد, آری بشرم و شوق دستم حزد بجانب پستان نرم تو واندردلم شکفته شود صد گل از غرور چون بینم آن دو گونة گلگون ز شرم تو تو خنده زن چو کبک, گریزنده چون غزال, من در پیت چو در پی آهو پلنگ مست وانگه ترا بگیرم و دستان من روند هر جا دلم بخواهد, آری چنین خوش ست چشمان شاد گرسنه مستم دود حریص بر پیکر برهنة پر نور و صاف تو بر مرمر ملایم جاندارو گرم تو بر روی و ران و گردن و پستان و ناف تو کم کم بشوق دست نوازش کشم بر آن «گلدیس» پاک و پردگی نازپرورت هر جا دلم بخواهد, من دست می برم ای میزبان که پر گل نازست بسترت تو شوخ پند گوی, بخشم و بناز خوش من مست پند نشنو, بی رحم, بی قرار وآنگه دگر تو دانی و من, وین شب شگفت وین کنج دنج و بستر خاموش و راز دار. مهدی اخوان ثالث فرق بین سکینه و اطمینان این است که:
از دانشمندی پرسیدند: کسی که قرآن می خواند و نمی داند که چه می خواند، آیا هیچ اثری دارد؟ گفت: کسی که دارو می خورد و نمی داند که چه می خورد، اثر می کند؟ چگونه خواهد بود اگر بداند که چه می خواند.
از کنفوسیوس پرسیدند: آیا با یک کلمه می توان تمام زندگی را روشن و پاک نگه داشت؟ گفت: بله. پرسیدند آن کلمه کدام است؟ گفت: آن کلمه «محبت به دیگران است» است.
بزرگی در جمع یاران خود گفت: هیچ کس خدا را نشناخته است! به او گفتند: ای شیخ یعنی چه؟ شیخ گفت: اگر مردم او را می شناختند، به جز او مشغول نبودند.
از یکی از بزرگان پرسیدند: شکر چیست؟ گفت: شکر آن است که نعمت های خدا را در راه معصیت به کار نبری.
آنان که در کربلا چکاچک شمشیرها را نچشیدند، باید مرارت انتظار را به جان بخرند. عاشورائیان، پیمان خود را به پایان بردند و مهدویان به کوله بار فرهنگ شهادت، چشم انتظارند تا آن عهدی را که با خدا و رسول بر پاسداری از حرم و حریم ثارالله بسته اند، به انجام برسانند؛ «فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر»
از حضرت سکینه نقل می کنند که فرمود: پدرم در کربلا رو به اصحابش گفت: غریب و تنها، عطشان و بی کس، کشته می شود، کسی که او را یاری کند، مرا و فرزندش مهدی(ع) را یاری کرده است و هر کس به زبان خود، ما را یاری کند، فردای قیامت در حزب ما خواهد بود. ( معالی السبطین، ج1، ص 208.
صدای ناله جان سوز مولایمان از میان سرهای ناحیه مقدسه، به گوش جان می رسد که: اگر زمانه مرا به تاخیر انداخت و از یاریت بازم داشت و نتوانستم در رکاب تو با دشمنانت بجنگم، ولی از بام تا شام در یاد تو سرشک غم از دیده می بارم و به جای اشک خون می گریم.
میان یاران مهدی و حسین (ع) نیز شباهت های فراوانی وجود دارد. یاران حسین بهترین یاران و فدایی او بودند. اینان از معرفت، محبت، اطاعت و تسلیم در برابر امام خود سبقت می گرفتند ودر اجرای خواسته ها و اوامر او و در عبادت و اخلاص و شجاعت یگانه دوران بودند . یاران مهدی(عج) نیز چنین اند؛ «آنها مطیع تر از کنیز در برابر مولای خود هستند.( بحارالانوار، ج 53، ص 308
فرهنگ عاشورا زمینه ساز فرهنگ انتظار است. انتظار ادامه عاشورا است، و چشم به راه حسین دیگری نشستن در کربلایی به وسعت جهان، فرهنگ عاشورا آن چنان در روح بشر رسوخ کرده و آتش عشقش، شراره ای در دل ها انداخته که بدون تردید موثرترین و پایدارترین عامل فرهنگ ساز، برای شیعیان و تمامی انسان های آزاده عالم است.
به گفته امام راحل هر چه داریم از محرم و صفر داریم.
علاقه مندان می توانند با مراجعه به نشانی http://www.imamhossein.net/ از این سایت دیدن کنند.
زاری کنان جن و ملک / گه بر سماء گر بر سمک
از گردش چرغ فلک / بی یار و بی یاور شدند
آن پادشاه بی قرین / افتاده چون از صدر زین
پس حمله ور آن مشرکین / بر سبط پیغمبر شدند
از خیمه گاه انس و جان / ر خواست بانگ الامان
اهل حرم زاری کنان / بر درگه داور شدند
آن هل بیت بی نوا / اندر زمین کربلا
از جور شمر بی حیا / بی قاسم و اکبر شدند
آل حسین زاری کنان / بهر شهید انس و جان
از ظلم قوم کافران / بی چادر و معجر شدند
زان کوفیان پر جفا / از دست شمر بی حیا
اولاد پاک مصطفی / در کربلا بی سر شدند
الف)اطمینان صفتی است که شامل سکینه هم می شود.
ب) اطمینان، آرامشی دائمی است؛ ولی سکینه مرحله ای است .
ج) آخرین حد سکینه اطمینان است.
1. دوازده آیه قرآن در این باره می باشد. 2. روایات در موضوع سکینه در همین ارتباط است. 3. حضرت ابراهیم از خدا معجزاتی خواست تا به مقام اطمینان برسد (لیطمئن قلبی؛ بقره: 260) 4. یکی از آداب لازم در نماز، اطمینان و آرامش و تمرین برای کسب آن است. 5. در تفسیری از امام صادق(ع) درباره آیه (یا ایتها النفس المطمئنه ... ) وارد شده که فرمودند:
(در هنگام قبض روح مومن، رسول خدا(ص)، امیر المومنین(ع)، فاطمه، حسن، حسین(ع) و امامان از نسل آنها(ع) در برابر او مجسم می شوند. پس به وی گفته می شود: این رسول خدا و امیر المومنین فاطمه و حسن و حسین و ائمه (ع)، رفقا و همراهان تو هستند. حضرت فرمود: پس (مومن) چشمش را می گشاید و نگاه می کند و منادی از جانب رب العزه به روح مومن ندا می دهد: ای نفس آرامش یافته (به محمد و اهل بیت او (ع) به سوی پروردگارت باز گرد، خشنود (به ولایت) و خرسند (به پاداش)، پس به میان بندگان من (یعنی محمد و اهل بیت او) وارد شو و به بهشت من، در آن)؛ میزان الحکمه ح 14941
تکرار، تقلید و عادت، ماده ای است که به محض برخورد با نوشته آن را مسموم می کند. نویسنده خوب باید هر چه زودتر، آنها را از آشپزخانه فکرش بیرون بیندازد.
تا نگاه می کنی، وقت رفتن است
آه، ناگهان، چه قدر زود
دیر می شود.»
وقتی مداد اندیشه، گوش شنوای کاغذهای سفید را پیدا می کند، به این زودی ها، دست بردار نیست. قرار بود سه صفحه بیش تر نشود. هنوز ماده های نوشته، بیرون این نوشته صف بسته اند تا نوبت به آنها برسد...
البته لباس آمار و اخبار به قد و قواره این متن، گشاد است.
تعریف و استدلال و استقرا هم بماند برای صاحبان ذوق و سلیقه. حکایت و لطیفه هم در گلستان سعدی، بهاری آفریده، شنیدنی.. وقت تمام است، حرف بسیار..
گوش های چه کسی خواهد شنید.
| Design By : Pichak |
