راه مهدی (ع) ادامه راه حسین (ع) است و انتظار‍، ادامه عاشورا و برآمده از آن. برای ما دورماندگان از صحنه عاشورا، یگانه را، ثبت نام در کلاس انتظار است و درآمدن در خیل منتظران که حقیقت انتظار، همان در خیل و خیمه حسین (ع) بودن است.
آنان که در کربلا چکاچک شمشیرها را نچشیدند، باید مرارت انتظار را به جان بخرند. عاشورائیان، پیمان خود را به پایان بردند و مهدویان به کوله بار فرهنگ شهادت، چشم انتظارند تا آن عهدی را که با خدا و رسول بر پاسداری از حرم و حریم ثارالله بسته اند، به انجام برسانند؛ «فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر»
از حضرت سکینه نقل می کنند که فرمود: پدرم در کربلا رو به اصحابش گفت: غریب و تنها، عطشان و بی کس، کشته می شود، کسی که او را یاری کند، مرا و فرزندش مهدی(ع) را یاری کرده است و هر کس به زبان خود، ما را یاری کند، فردای قیامت در حزب ما خواهد بود. ( معالی السبطین، ج1، ص 208.
صدای ناله جان سوز مولایمان از میان سرهای ناحیه مقدسه، به گوش جان می رسد که: اگر زمانه مرا به تاخیر انداخت و از یاریت بازم داشت و نتوانستم در رکاب تو با دشمنانت بجنگم، ولی از بام تا شام در یاد تو سرشک غم از دیده می بارم و به جای اشک خون می گریم.
میان یاران مهدی و حسین (ع) نیز شباهت های فراوانی وجود دارد. یاران حسین بهترین یاران و فدایی او بودند. اینان از معرفت، محبت، اطاعت و تسلیم در برابر امام خود سبقت می گرفتند ودر اجرای خواسته ها و اوامر او و در عبادت و اخلاص و شجاعت یگانه دوران بودند . یاران مهدی(عج) نیز چنین اند؛ «آنها مطیع تر از کنیز در برابر مولای خود هستند.( بحارالانوار، ج 53، ص 308
فرهنگ عاشورا زمینه ساز فرهنگ انتظار است. انتظار ادامه عاشورا است، و چشم به راه حسین دیگری نشستن در کربلایی به وسعت جهان، فرهنگ عاشورا آن چنان در روح بشر رسوخ کرده و آتش عشقش، شراره ای در دل ها انداخته که بدون تردید موثرترین و پایدارترین عامل فرهنگ ساز، برای شیعیان و تمامی انسان های آزاده عالم است.
به گفته امام راحل هر چه داریم از محرم و صفر داریم.

نوشته شده در سه شنبه 87/10/10ساعت 12:6 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |