شاید نمی دانی که اندام پری ها
مثل تو می مانند اما دلبر ها
درتو شکوفا می شود در تو روان است
سرچشمه های عاشقی ها شاعری ها
پلکی بزن تا با نگاهت پر بگیرند
پروانه ها از پیله ی ناباوری ها
خورشید تااز بام من سر بر نیاری
سر می کشند از بام من خاکستری ها
از هر چه طوفان بی امان سبقت گرفتی
از ترک شهرآشوب در غارتگری ها
تا موج موج گیسوانت را گشودی
افتاد دنبالت نگاه روسری ها
عمریست چشم آبیت را در طوافند
آبی ترین ها چرخه ی نیلوفری ها
پس شهرزادی شو هزارویک شبم را
ای بانوی افسانه ها افسونگری ها
سهم من از تو گریه های ناگزیر است
لبخندها همواره سهم دیگری ها

نوشته شده در سه شنبه 85/9/7ساعت 1:44 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |