بعضی ها ، همه کاری برای فقرا انجام می دهند، غیر از پایین آمدن از روی دوش آن ها.

فقیر آن نیست که مالش اندک است ، بلکه کسی است که افزون طلب است .

کسی که چیزی ندارد، از چیزی نمی ترسد .

وقتی آدم پولدار زمین می خورد ، می گویند «اتفاقی بود»؛ وقتی فقیر زمین می خورد ، می گویند « مست بود »‏

جایی که پول باشد یک شیطان حضور دارد و جایی که فقر دو شیطان .

گرسنگی نمی گوید نان بیات است ، و سرما نمی گوید کت کهنه است .

هیچ دلیل وجود ندارد که چون بیشتر انسان های مقدس فقیر بوده اند، پس بیشتر فقرا هم مقدس هستند .

اگر خان لباس نو بپوشد، همه می گویند؛ مبارک است ؛ اما اگر فقیر بپوشد، می گویند : از کجا آورده ای .

 

نوشته شده در سه شنبه 85/9/21ساعت 11:44 صبح توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |