رفاقت از رفق و مدارا است و رفیق کسی است که با همتای خود مدارا کند گر چه به ضررش تمام شود ، چرا که شادی خود را در شادی رفیق خود می بیند و و نارحتیش را غم همتای خود می داند خلاصه در شادی او شاد است و در ناراحتی است غمگین  آقا دوستی فوق رفاقت است و قابل زوال نیست بر عکس رفاقت که گاه به خاطر مسائل جزئی کدر و تاریک می گردد . اما عوام الناس سعی و همتشان بر رفاقت است. و دوستی مخصوص اولیاء الله است چرا که رسیدن به مقام عقل و تطهیر وهم و خیال ، کار هر کس نیست .

نوشته شده در جمعه 85/8/26ساعت 10:23 عصر توسط احمدی عشق آبادی نظرات ( ) |