آسمان مال من ...
خانه ام ابری است .... خانه ام ابری است یکسره دنیا خراب از اوست
یکسره روی زمین ابری ست با آن .
از فراز گردنه خرد و خراب و مست
باد می پیچید.
و حواس من ! آی نی زن که تو را آوای نی
برده ست دور از ره ، کجایی؟
خانه ام ابری است اما
ابر بارانش گرفته ست .
در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم،
من به روی آفتابم
می برم در ساحت دریا نظاره .
و همه دنیا خراب و خرد از باد است
و به ره ، نی زن که دایم می نوازد نی ،در این
دنیای ابر اندود راه خود را دارد اندر پیش .
تو را من چشم در راهم
تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
و زان دلخستگانت راست اندوهی فراهم؛
تو را من چشم در راهم
شباهنگام ، در آندم که بر جا دره ها چون مرده
ماران خفتگان ؛
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سر و
کوهی دام
گرم یادآوری یا نه ، من از یادت نمی کاهم ؛
تو را من چشم در راهم .
| Design By : Pichak |
