آسمان مال من ...
من حتی قطعه ای کوچک از کویر خشک طبس را به تمام جنگل های سبز شمال عوض نمی کنم چگونه فقر و نیاز و بندگیم را به غنیای جنگ معاوضه کنم «کویر این قلب تشنه زمین ، حتی به اندازه ریشه ای خشک تعلق به غیر ندارد ، با تمام تشنگی اش ابراهیم وار بلکه حسینی وار ، نه از باد طلب امداد می کند و نه از ابر طلب باران . «عباس احمدی»
کویر ، با تمام عجز و نیاز ، دست گدایی به سوی حق می آزد و یقین دارد ، آسمان بی ابر هم می بارد ، اگر خدا خواهد .
من حتی قطعه ای کوچک از کویر خشک طبس را به تمام جنگل های سبز شمال عوض نمی کنم چگونه سوز و تشنگی راز الهی را به سر سبزی جنگ معاوضه کنم .
کویر هر روز از صبح تا شام ، محو تماشای وجه دلارای خورشید است و هر آن بر سوز و تشنگی اش افزوده می گردد.
هر لحظه تشنه تر و هر دم پر سوز تر اما شب خلوتگاه کویر است با خدایش ، ذره ذره این خاک «حق» می گوید و جز حق در این زمین ترک خورده یافت نمی شود . آنگونه که حق ، خودش می گوید: «انا عند المنکسر القلوب » و من در قلب های شکسته ام ،و کدامین قلب شکسته تر از کویر ؟
من حتی قطعه ای کوچک .....»
کویر گر چه از تشنگی رنج می برد اما آسمانی دارد زیبا و پر ستاره که هیچ کس حتی لحظه ای از دیدنش خسته و ملول نمی گردد . و حسین (ع) گر چه تشنه است و خسته اما آسمان قلبش پر ستاره است و نورانی
شاید امید زنده بودن کویر فرا رسیدن شب و نظاره کردن آسمانش باشد و کویر ، گویی از ازل پیمانی با حسین(ع) بسته .
| Design By : Pichak |
